29 lipiec 2013

Wyniesienie

Autor: elkaone. Kategorie: Moje wiersze .

Z czwartego piętra świat wydaje się większy.
Złudzenie. Skurczył się, odkąd przestaliśmy być
panami czwartego wymiaru. Nasz czas nie należy do nas.

Kurczy się jeszcze bardziej, kiedy okazuje się,
że w jednej z odnóg mieści się inny świat.
Jemu zostały już tylko trzy wymiary.
Czwarty się skończył. Na dobre.

Z góry świat wydaje się czystszy.
Na dole okazuje się brudny zdrowym,
znajomym brudem. Brud na wysokościach
umiera dopiero z nami.

Komentarze (4)

marek kołodziejski:

30 lip 2013 o 10:31.

Z zawrotnej wysokości wiersz spogląda na świat, który jest zdrowy. Zdrowy i brudny, cały w zdrowym brudzie. Na górze każdy jest, w pewien sposób, czysty. Więc wyniesieni tęsknią za brudem, a osiągają czystość. Ten brud, który umiera, jest z innego świata.
I kogo wynoszą, ten wyniesiony, a kogo wynoszą połowicznie, ten wraca :D

elkaone:

30 lip 2013 o 16:50.

Dokładnie tak, Marku, więc już lepiej brudźmy się zdrowo! Na dole! Na wysokości jeszcze zdążymy. Dzięki za piękny komentarz.

Dorota:

1 sie 2013 o 10:29.

mądry wiersz!

elkaone:

1 sie 2013 o 10:41.

Dziękuję, robię, co mogę :-)

Zostaw komentarz

Kategorie

Linki poetyckie

Ludzie i miejsca

Archiwa