10 marzec 2013
Spokój fragmentów
Autor: elkaone. Kategorie: Moje wiersze .
Moja prawda, twoja prawda ? długo byśmy tak mogli,
gdyby nam o to chodziło. Ale nie chodzi. Więc się męczymy
nad uniwersalnym rozwiązaniem, a przecież takie nie istnieje,
jak Bóg. Co nie przeszkadza w szukaniu.
Trafiają się jakieś odłamki; zbieramy je skrzętnie,
próbujemy ułożyć jak kostkę Rubika, bo chcemy
mieć coś stałego, nie zmiennokształtny kalejdoskop.
Udaje się raz lepiej, raz gorzej. Jeden fragment szczerozłoty,
a drugi ? papierek po czekoladce. Wydaje nam się taki sam,
ale zaraz widzimy, że to tylko świstak siedzi i zawija,
czyli iluzja w czystej postaci.
Najpierw ogarnia nas smutek. Po nim rezygnacja.
W końcu jednak stwierdzamy, że nie ma sensu
w składaniu fragmentów. Może ich przeznaczeniem
jest pozostać fragmentami? W każdym z nich odbija się
świat. A prawda ?wystarczy sama, aby być prawdziwa.
I nie jest ani moja ani twoja.
Komentarze (8)
marek kołodziejski:
10 mar 2013 o 20:16.
Przezwyciężenie dialektyki, które pojawia się w finale, jest niesamowite. A zdanie ” W każdym z nich odbija się świat”, to dobre nauczanie!
A z zupełnie innej beczki, bardzo mi się podoba ten wiersz i nie mam zamiaru tłumaczyć, dlaczego tak jest. Wolę jeszcze raz przeczytać 
elkaone:
10 mar 2013 o 20:21.
Cóż, może to przezwyciężenie pomaga osiągnąć tytułowy spokój? Nauczanie, powiadasz? Nie czuję się kompetentna, ale jakoś tak wyszło.
Czytaj, jeśli wola, tłumaczenie rzadko wychodzi wierszowi na dobre
Dorota Drążczyk:
11 mar 2013 o 22:50.
Mądry wiersz! A dlaczego czujesz się niekompetentna>?
Kto to jest nauczyciel? To mądrość. a ona jest raz po mojej, raz po twojej stronie – powiedział mi kiedyś PSN.
elkaone:
11 mar 2013 o 23:15.
Dziękuję Wciąż powtarzam sobie stare: „wiem, że nic nie wiem” albo nowe „nie wiem” Dzięki za cytat z nauczania PSN, to oczywiście bardzo mądre spojrzenie.
Dorota Drążczyk:
12 mar 2013 o 9:06.
PS Ale ani stare, ani nowe nie oznacza faktycznej „niewiedzy”, tylko podejście do wiedzy Bardzo lubię ten wiersz, oddzielnie chcę pochwalić tytuł
Marek czy Ludwik:
25 mar 2013 o 8:00.
Najpierw poczułem smutek, teraz czekam na spokój fragmentów. Bardzo mocno trafiłaś tym wierszem, Elu.