3 grudzień 2007

Klatki ze styku światów

Autor: elkaone. Kategorie: Moje wiersze; Wiersze poważne .

1.
Zrujnowany Marcellus żyje, sama widziałam,
Na szczycie arkad mieszkają ludzie.
W kręgu Koloseum
współcześni niewolnicy tłoczą się, by lepiej widzieć

2.

Wśród drapieżnego świata Berniniego
miękko zagościł gładki świat Canovy.
Po nich zawłaszcza cię nagle bez reszty
krzyczący kolorami,
wreszcie zapadający w szarość i czerń
zredukowany świat Rothki.

3.
Oskubany z brązu Panteon hipnotyzuje snopem światła.
Po kościołach tłum pracowicie depcze pocięte kolumny
tratując pogaństwo.
Trinita dei Monti znów zasłania billboard.

4.
W idealnej harmonii z ciągłymi zderzeniami
spadamy ze słońca Via Appia w mrok katakumb.
Wieczorem Usta Prawdy są mokre od łez.

3.12.2007

Zostaw komentarz

Kategorie

Linki poetyckie

Ludzie i miejsca

Archiwa