31 marzec 2014
Przepisywanie
Autor: elkaone. Kategorie: Moje wiersze .
Myślicie, że można opowiedzieć czułość?
Myślicie, że można opowiedzieć piękno?
Myślicie, że można opowiedzieć miłość?
Tak, że gardło się zaciska, bez słów
o krwawiących ranach, pomnikach,
pocie i łzach?
Tamte słowa pochowano na skałkach,
a serca krwawią po kościołach. Nasze rany
trzymamy pod grubymi warstwami bandaży
i udajemy, że się zagoiły.
Komentarze (4)
marek kołodziejski:
1 kwi 2014 o 17:39.
Nie wiem, czy można to i tamto opowiedzieć, ale trzeba próbować. Bandaże, strupy, zamknięte oczy, to tylko półśrodki. Warto popatrzyć spokojnie, opisać, jak w Twoim wierszu, żeby wiedzieć, gdzie jesteśmy, albo gdzie moglibyśmy być, zupełnie jak w Twoim wierszu.
elkaone:
1 kwi 2014 o 17:47.
Toteż się staramy. Im spokojniej, tym lepiej. Wtedy można zapisać więcej, widzieć jaśniej chyba.
Marek czy Ludwik:
2 kwi 2014 o 7:53.
Mocno!
Aż trochę strach komentować wobec tak żywych, dotykalnych wręcz emocji. I to jest moc tego wiersza!