8 maj 2005
Pamięć
Autor: admin. Kategorie: Moje wiersze; Wiersze poważne .
na początku było słowo ?pamięć?
na początku było słowo ?już?Andrij Bondar
Nie, nie, Andriju, pamięć to nie jest początek,
ona rośnie jak ciasto, potrafi być wszystkim:
środkiem, końcem i życiem, kiedyś, teraz, potem,
splecionym z cienkich nitek w bardzo gruby bicz.
Pamięć to niebieściutkie, jak te chabry w zbożu
oczy mojego dziadka, pierwsza ważna śmierć,
trzydziesta piąta książka, dziewiąta planeta,
najpiękniejsza muzyka i ostatnia krew.
Pierwsze w brzuchu kopnięcie, ósmy pocałunek
któraś kolejna zdrada, siedemnasty wiersz,
bardzo trudne wyrazy, których nie ma prawa
być w ogóle na świecie, jednak są, jak wiesz,
tak, jak Plantageneci albo profitrolki
i pięknie bielejący pod słońcem beginaż
z czerwonym krzykiem dachów albo co tam chcesz.
Na przykład prejudykat. Czym więc ona jest?
Cokolwiek byś powiedział ? słowa, słowa, słowa.
I dopiero na końcu słyszysz twarde ?już?.